مشاعره

[n._.a.m]

مزن بر سر ناتوانش دست زور که روزی به پایش در افتی چو مور

 

[n._.a.m]

دوست آن باشد که گیرد دست دوست
در پریشان حالی و درماندگی

 

[fatemeh.sh]

یاری اندر کس ندیدم یاران را چه شد
دوستی کی اخر آمد دوستداران را چه شد
حافظ

 

[n._.a.m]

دشمن دانا بلندت می کند بر زمینت می زند نادان دوست

 

[mohad_z]

تو را من چشم در راهم شباهنگام
که می‌گیرند در شاخ تلاجن سایه‌ها رنگ سیاهی

 

[n._.a.m]

یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

 

[n._.a.m]

به نظرم این به مسابقه تایپ کردن بیشتر شبیهه تا مشاعره
پ.ن :کاری به دوستانی که کپی پیست می کنن نداریم

 

[fatemeh.sh]

راهیست راه عشق که هیچش کناره نیست
آنجا جز آنکه جان بسپاری چاره نیست
حافظ

 

[mohad_z]

تا نیست نگری ره هستت ندهند
وین مرتبه با همت پستت ندهند

 

[n._.a.m]

در دیاری كه در او نیست كسی یار كسی
كاش یارب كه نیفتد به كسی كار كسی

 

[mohad_z]

یا بزن سیلی به رویم یا نوازش کن سرم
در دو حالت چون رسم بردست تو می بوسمش

 

[fatemeh.sh]

شب عاشقان بیدل چه شبی دراز باشد
تو بیا کز اول شب در صبح باز باشد
سعدی

 

[n._.a.m]

شوق دیدار تو را دارم نمی آیی چرا ؟
مثل باران تند میبارم نمی آیی چرا ؟

 

[n._.a.m]

شب عاشقان بیدل چه شبی دراز باشد
تو بیا کز اول شب در صبح باز باشد
سعدی

دلم در نزد جانان است امشب
چو مرغ نیم بریانست امشب

 

[mohad_z]

دلم در نزد جانان است امشب
چو مرغ نیم بریانست امشب

به سامانم نمی‌پرسی نمی‌دانم چه سر داری
به درمانم نمی‌کوشی نمی‌دانی مگر دردم
حافظ

 

[n._.a.m]

به سامانم نمی‌پرسی نمی‌دانم چه سر داری
به درمانم نمی‌کوشی نمی‌دانی مگر دردم
حافظ

من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش
هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت

 

[n._.a.m]

اینجا که باز خوابید

 

[mohad_z]

من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش
هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت

تو نیکی می‌کن و در دجله انداز
که ایزد در بیابانت دهد باز

اینجا که باز خوابید

بچه ها رفتن بخوابن

 

[n._.a.m]

زین گفته سعادت تو جویم
پس یاد بگیر هر چه گویم
می باش به عمر خود سحرخیز
وز خواب سحرگهان بپرهیز

 

[n._.a.m]

تو مو می بینی و مجنون پیچش مو
تو ابرو او اشارت های ابرو