مشاعره

[Amin rouhi]

می نوش به ماهتاب ، ای ماه که ماه
بسیار بتابد و نیابد ما را
خیام

 

[نسیـم]

ای نسیم سحری باز به بیراهه شدی ؟
صبحدم رفتی و فارغ ز تن و خانه شدی ؟

 

[shgh.tv]

یار مفروش به دنیا که بسی سود نکرد
آنکه یوسف به زر ناسره بفروخته بود...

حافظ

 

[omidreza]

وقت است که بنشینی و گیسو بگشایی تا با تو بگویم غم شب های جدایی
الف.سایه

 

[Amin rouhi]

یکدلی چون چشمِ مهرآیین گشود
آن هزار آیینه یک آیینه بود
ابتهاج

 

[نسیـم]

دوستی ان است که بلبل با رخ گل میکند
صد جفا میبیند و باز هم تحمل میکند
اخی این دبستان واسه دوست صمیمی م نامه توشته بودم زیرش نوشته بودم چ ایامی بود

 

[Amin rouhi]

دارم من از فراقش در دیده صد علامت
لیست دموع عینی هذا لنا العلامه
حافظ

 

[نسیـم]

هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریده عالم دوام ما
حافظ

 

[a.khakpour77]

آتش عشق پس از مرگ نگردد خاموش
اين چراغي است کزين خانه به آن خانه برند

حافظ

 

[Amin rouhi]

در آن تیرباران سپر سینه بود
که از تیر در سینه ترسی نبود
ابتهاج
( من چرا اول با " ه " فرستاده بودم ؟ )

 

[نسیـم]

دلا خموشی چرا؟
چو خُم نجوشی چرا؟
بُرون شو از پرده راز
تو پرده پوشی چرا؟

 

[half of pine]

آه از نفس پاک تو و صبح نشابور
از چشم تو و حجره ی فیروزه تراشی

علیرضا بدیع

 

[Samineh]

یک شبی مجنون نمازش را شکست
بی وضو در کوچه ی لیلا نشست
عشق آن شب مست مستش کرده بود
فارغ از جام الستش کرده بود

 

[bio2]

در ره او چو قلم گر به سرم باید رفت
با دل زخم کش و دیده گریان بروم

 

[Samineh]

مرد این بازیچه دیگر نیستم
این تو و لیلای تو من نیستم

 

[bio2]

من بخوام تو به یک دانه به خود افتادم
چه گمان بود که در ملک جهان دامم نیست

 

[half of pine]

تا تو نگاه میکنی،کار من آه کردن است
ای به فدای چشم تو،این چه نگاه کردن است!

شهریار

 

[bio2]

تا سحر چشم یار چه بازی کند که باز
بنیاد بر کرشمه و جادو نهاده ایم

 

[half of pine]

ماییم و خیال یار و این گوشه ی دل
چون احمد و بوبکر به گوشهٔ غاری

مولانا

 

[bio2]

یکی از عقل می لافد یکی طامات می‌بافد
بیا کلین دارویها را به پیش داور اندازیم