- شروع کننده موضوع
- #1
иιℓσσ
Niloo
- ارسال‌ها
- 29
- امتیاز
- 1,743
- نام مرکز سمپاد
- farzanegan amin1
- شهر
- esfahan
- سال فارغ التحصیلی
- 1397
بعد از اینکه این مطلب رو خوندین نظرتون رو دربارش بگین....آیا امکان پذیره ؟؟!! :-s 
کرایونیک بر این اساس است که پروتئین ها و سلول های بدن در دمای منفی ۱۹۶ درجه حفظ می شوند و فاسد نمی شوند و تغییر عمده ای پیدا نمی کنند. تاکنون دانشمندانتوانسته اند بعضی سلول های عصبی را در این دما حفظ کنند.
دانشمندان امیدوارند در سال های آینده با پیشرفت علم، به خصوص نانوتکنولوژی، دانش سلول های بنیادی،مهندسی ژنتیک و کلونینگ، همکاران آینده شان بتوانند قادر به ترمیم در سطح مولکولی و درمان هر نوع بیماری و حتی پیری باشند. آن ها بر این عقیده اند که چون حافظه، شخصیت و هویت در مغز حفظ می شود، با ثابت نگه داشتن ساختار آن بتوان در آینده دوباره بدن را بازسازی کرد و در عمل حیات تازه ای به فرد داد یا به نوعی او را جاودانه کرد.
کرایونیک اکنون فقط در مورد کسانی انجام می شود که دارای بیماری لاعلاجی هستند و با توجه به تعاریف علمی کنونی در حال مرگ هستند. موسسات کرایونیک این داوطلب ها را برای فریز شدن آماده می کنند. لحظاتی بعد از مرگ آن ها که سلول ها هنوز هیچ تغییری کرده اند آن ها را در دمای نیتروژن مایع قرار می دهند تا فریز شوند. آن ها باید چند سال در این حالت در درون یخچال های مخصوصی که مرتب نیتروژن مایع درون آن ها تعویض می شود بمانند .
البته دانشمندان روی این مساله توافق دارند که علم هنوز آنقدر پیشرفت نکرده که بتواند افراد کرایو شده را به زندگی برگرداند. به عقیده آن ها بازگرداندن یک فرد فریز شده با هیچ تکنولوژی فعلی و یا حتی در آینده نزدیک هم امکان پذیر نخواهد بود.
در آینده هم بعد از احیای این افراد یخ زده، هم باید آسیب ناشی از کمبود اکسیژن در بافت ها را برطرف کرد، هم مشکلات ناشی از مسمومیت با مایع کرایوپروتکتانت که قبل از فریز شدن به بافت ها تزریق می شود و هم مشکلات ناشی از سرمازدگی و یخ زدگی بافت ها را درمان کرد و بعد به سراغ درمان مشکل اصلی که عامل مرگ بوده است رفت.
کرایونیک مخالف های زیادی دارد.کسانی که معتقدند با مرگ، روح از بین می رود، کسانی که فکر می کنند سلول های بدن پیش از رسیدن به دمای مورد نظر به دلیل یخ زدگی از بین می روند وکسانی که فکر می کنند که علم در آینده هم قادر به غلبه بر مرگ نخواهد بود و یا علم فعلی نمی تواند امانت دار خوبی برای سالم رساندن بدن به آینده دور باشد.
این مساله آخری به خصوص در سال ۱۹۷۰ به علت کمبود بودجه و یا از بین رفتن بعضی از دستگاه ها که تعدادی از بدن ها فاسد شدند قوت بیشتری گرفت.
هم اکنون در موسسه آلکور در آریزونا ۷۷ داوطلب یخی و در موسسه کلینتون در میشیگان 85 فرد یخ زده در انتظار آمدن آینده دور هستند که شاید چند صد سال آینده که علم به آسمان رسیده باشد، بتواند آن ها را دوباره به حیات باز گرداند.
پدیده ی منجمد کردن جسد انسانها "کرایونیک" نام داره . اولین نفری که داوطلب شرکت در این پروژه شد ، پروفسور جیمز بدفورد استاد فیزیولوژی دانشگاه کالیفرنیا بود که در سال 1967 بعد از مرگ ، جسدش در نیتروزن مایع قرار داده شد و در دمای ۱۹۶ درجه زیر صفر شروع به یخ زدن کرد! پروفسور بدفورد هنوز هم به صورت یخی در موسسه آلکور در آمریکا نگهداری می شود به این امید که با پیشرفت علم در آینده به زندگی دوباره برگرده .
هم اکنون در جهان حدود 570 نفر منجمد شدند ، 72 نفر از این تعداد در انستیتو کرایونیک در سیلندرهای مخصوص انجماد نگهداری می شن ، هر سیلندر گنجایش 7 انسان را داره .
طریقه ی منجمد کردن به این صورته که : به مجرد مرگ انسان ، بدن اونو می ذارن تو یخ و جریان گردش خون وی در حرکت نگاه داشته می شه. پس از آن تمامی خون فرد ، از بدنش خارج می شه و جسد به کلینیکی در میشیگان منتقل می شه. در اون جا مایعی داخل رگهای جسد تزریق می شه تا مانع متلاشی شدن رگها و صدمه زدن به بافتهای بدن بشه ، از این به بعد مرحله انجماد شروع می شه که 5 روز طول می کشه درپایان ؛ جسد در دمای منهای 196درجه قرار می گیره ،
بعد از این مرحله جسد از دستگاه انجماد خارج می شه و در سیلندرهای حاوی نیتروژن مایع قرار می گیره تا زمانی که دوباره به زندگی برگرده . لازم به ذکره که کرایونیک هزینه ی زیادی داره چون دائما نیتروزن مایع عوض می شه .
کرایونیک بر این اساس است که پروتئین ها و سلول های بدن در دمای منفی ۱۹۶ درجه حفظ می شوند و فاسد نمی شوند و تغییر عمده ای پیدا نمی کنند. تاکنون دانشمندانتوانسته اند بعضی سلول های عصبی را در این دما حفظ کنند.
دانشمندان امیدوارند در سال های آینده با پیشرفت علم، به خصوص نانوتکنولوژی، دانش سلول های بنیادی،مهندسی ژنتیک و کلونینگ، همکاران آینده شان بتوانند قادر به ترمیم در سطح مولکولی و درمان هر نوع بیماری و حتی پیری باشند. آن ها بر این عقیده اند که چون حافظه، شخصیت و هویت در مغز حفظ می شود، با ثابت نگه داشتن ساختار آن بتوان در آینده دوباره بدن را بازسازی کرد و در عمل حیات تازه ای به فرد داد یا به نوعی او را جاودانه کرد.
کرایونیک اکنون فقط در مورد کسانی انجام می شود که دارای بیماری لاعلاجی هستند و با توجه به تعاریف علمی کنونی در حال مرگ هستند. موسسات کرایونیک این داوطلب ها را برای فریز شدن آماده می کنند. لحظاتی بعد از مرگ آن ها که سلول ها هنوز هیچ تغییری کرده اند آن ها را در دمای نیتروژن مایع قرار می دهند تا فریز شوند. آن ها باید چند سال در این حالت در درون یخچال های مخصوصی که مرتب نیتروژن مایع درون آن ها تعویض می شود بمانند .
البته دانشمندان روی این مساله توافق دارند که علم هنوز آنقدر پیشرفت نکرده که بتواند افراد کرایو شده را به زندگی برگرداند. به عقیده آن ها بازگرداندن یک فرد فریز شده با هیچ تکنولوژی فعلی و یا حتی در آینده نزدیک هم امکان پذیر نخواهد بود.
در آینده هم بعد از احیای این افراد یخ زده، هم باید آسیب ناشی از کمبود اکسیژن در بافت ها را برطرف کرد، هم مشکلات ناشی از مسمومیت با مایع کرایوپروتکتانت که قبل از فریز شدن به بافت ها تزریق می شود و هم مشکلات ناشی از سرمازدگی و یخ زدگی بافت ها را درمان کرد و بعد به سراغ درمان مشکل اصلی که عامل مرگ بوده است رفت.
کرایونیک مخالف های زیادی دارد.کسانی که معتقدند با مرگ، روح از بین می رود، کسانی که فکر می کنند سلول های بدن پیش از رسیدن به دمای مورد نظر به دلیل یخ زدگی از بین می روند وکسانی که فکر می کنند که علم در آینده هم قادر به غلبه بر مرگ نخواهد بود و یا علم فعلی نمی تواند امانت دار خوبی برای سالم رساندن بدن به آینده دور باشد.
این مساله آخری به خصوص در سال ۱۹۷۰ به علت کمبود بودجه و یا از بین رفتن بعضی از دستگاه ها که تعدادی از بدن ها فاسد شدند قوت بیشتری گرفت.
هم اکنون در موسسه آلکور در آریزونا ۷۷ داوطلب یخی و در موسسه کلینتون در میشیگان 85 فرد یخ زده در انتظار آمدن آینده دور هستند که شاید چند صد سال آینده که علم به آسمان رسیده باشد، بتواند آن ها را دوباره به حیات باز گرداند.
پدیده ی منجمد کردن جسد انسانها "کرایونیک" نام داره . اولین نفری که داوطلب شرکت در این پروژه شد ، پروفسور جیمز بدفورد استاد فیزیولوژی دانشگاه کالیفرنیا بود که در سال 1967 بعد از مرگ ، جسدش در نیتروزن مایع قرار داده شد و در دمای ۱۹۶ درجه زیر صفر شروع به یخ زدن کرد! پروفسور بدفورد هنوز هم به صورت یخی در موسسه آلکور در آمریکا نگهداری می شود به این امید که با پیشرفت علم در آینده به زندگی دوباره برگرده .
هم اکنون در جهان حدود 570 نفر منجمد شدند ، 72 نفر از این تعداد در انستیتو کرایونیک در سیلندرهای مخصوص انجماد نگهداری می شن ، هر سیلندر گنجایش 7 انسان را داره .
طریقه ی منجمد کردن به این صورته که : به مجرد مرگ انسان ، بدن اونو می ذارن تو یخ و جریان گردش خون وی در حرکت نگاه داشته می شه. پس از آن تمامی خون فرد ، از بدنش خارج می شه و جسد به کلینیکی در میشیگان منتقل می شه. در اون جا مایعی داخل رگهای جسد تزریق می شه تا مانع متلاشی شدن رگها و صدمه زدن به بافتهای بدن بشه ، از این به بعد مرحله انجماد شروع می شه که 5 روز طول می کشه درپایان ؛ جسد در دمای منهای 196درجه قرار می گیره ،
بعد از این مرحله جسد از دستگاه انجماد خارج می شه و در سیلندرهای حاوی نیتروژن مایع قرار می گیره تا زمانی که دوباره به زندگی برگرده . لازم به ذکره که کرایونیک هزینه ی زیادی داره چون دائما نیتروزن مایع عوض می شه .
