آیا ما اسرای فرازمینی ها در یک باغ وحش کیهانی هستیم؟

[Zetsubou Shinji]

ادعاهای غلط و بسته هیچوقت تغییر نمیکنن. چون اصلا دلیلی برای تغییر ندارن! دغدغه ای برای کشف عقلانی حقیقت ندارن و فکر میکنن کاملن، پس چرا تغییر کنن؟
اما علم هدفش داشتن تصویری تا جای ممکن درست از حقیقته. مسلما کسی که این تصویر رو ایجاد میکنه، انسان(دانشمندان) هست. انسان هائم در هر دوره محدودیت هایی برای شناخت این جهان مستقل دارن(نبود وسایل آزمایشگاهی پیشرفته، عدم تکامل مفهوم سازی و نظریات مناسب و...). پس با توجه به دغدغه علم برای شناخت، نقصان های انسان در این امر در هر دوره، و همچنین اعترافش به این کاستی ها و تلاش برای جبرانشون، واضحه که نتیجه نهایتا علمی خواهد بود که از طریق نظریات هرچه کامل تر و کشف فکت های هرچه بیشتر، به درک دقیق تر و جامع تری از طبیعت میرسه. حتی توی گسست های پارادایمی(مثل نسبیت به جای فیزیک نیوتونی)، بازهم مفاهیم زیادی به ارث میرسن که بیانگر تکامل و شباهت بین این نظریاته.
اگه ما موجوداتی بی نقص و بدون محدودیت در شناخت بودیم، طبیعی بود که دانشمون از همون اول هم مطلق بود و تغییری نمیکرد. ولی از اونجایی که اینطور نیستیم، تغییر دانش یه نشانه خوبه و اتفاقا باید به چیزایی که ادعای ثبات دارن بیشتر شک کنیم!
به همین دلیل، تغییر پذیری هم از جمله تفاوت های علم و شبه علمه.

 

[solo]

اوووم...
یه چیزی بگم؟
این که میاین مزیت علم رو این اعلام میکنین ک قابل تغییره خیلی برام عجیبه.
خب، علم چیزیه که قطعی نیست. هیچ نظریه ای تو علم ثابت نمیشه و فقط تایید میشه
به نظر من این عیب علمه.
که ما هرچقدرم جلو میریم باز امکان داره به این پی ببریم که استثنائاتی هست یا اینکه کلا اشتباه فکر میکردیم.
اما دین این طوری نیست
دین یه سری اصلیات و فرعیات داره. که اصلیاتش ثابته و فرعیاتش که ممکنه برداشت افراد شاملش بشه، قابل تغییره.
خب، حالا ما نمیایم دنبال اثبات گفته ی دین، که گفته موجود فرازمینی هست !
ما میایم خود دینو ثابت میکنیم، بعد که قبولش کردیم، هرکدوم از گفته هاشو هم قبول میکنیم. اگه یکی از فرعیاتشم غیرعقلانی بود تحقیق میکنیم چون شاید به اشتباه وارد دین شده.
قضیه فرازمینی هام همینه به نظرم.
اسلام برای من ثابت شده و قبولش دارم.
خب دین گفته اونا هستن!
پس من میپذیرم. یعنی من اطلاعات کافی ندارم ولی چون خدا گفته قبول میکنم. اما آیا این کافیه؟ پس علم به چه درد میخوره؟ چرا دین این همه به علم آموزی تاکید کرده؟
بنابراین این کافی نیست، اینکه دین خبر از وجودشون بده کافی نیست،ما به اطلاعات بیشتری احتیاج داریم، به تحقیق و زمایش نیاز داریم، نیاز داریم اون فرازمینی ها رو پیدا کنیم...خب، پس اینجاست که علم وارد میشه تا اطلاعات بیشتر بده. این اطلاعات ممکنه اشتباه باشن، ممکنه بعدها تغییر کنن، همه ی این احتمالات هست ولی خب طبیعیه.
علم همیشه درحال پیشرفت بوده...

تغییرپذیری و انعطاف اصلا هم عیب نیست! خیلی هم عالیه! وقتی یک چیزی این قابلیت رو داره که تغییر کنه یعنی جای پیشرفت و ارتقا داره اما دین این شکلی نیست!
مدافعان میگن که اصلیات دین ثابته، خب چرا؟؟! چرا باید یک چیزی رو بی چون و چرا بپذیریم؟ چرا فقط سناریویی که پیشینیانتون بهتون تحمیل کردن رو جلوی چشماتون نگه داشتین و کنارش نمیزنین تا با دید وسیع‌تری نگاه کنید؟
اشتباه نکنید من خودم معتقدم که قطعا فرازمینی‌ها وجود دارند و دونستن اون اصلا نیازی به آیه و حدیث نداره.. "وسعت کیهان" خودش به ما میگه که اونها وجود دارند، ریاضیات به ما میگه که اونها وجود دارند، منطق به ما میگه که در کیهان به این عظمت امکان نداره ماها تنها موجودات هوشمند باشیم، علم احتمال به ما میگه که چنین چیزی احتمالش نزدیک صفره و چنین نیست که "تراکم تنها موجودات عالم هستی در فضای به این کوچکی باشه!"
حرف شما مثل این میمونه که ما بیایم قضیه سینوس‌ها رو ثابت کنیم و بعد با همون یه قضیه بخوایم همه مسائل فیزیک(یا هر چیز غیر مرتبط دیگه) رو حل کنیم! من تنها میتونم دین رو یه معیار یا بازدارنده درونی و روحانی در برابر ارتکاب شرارت‌ها قبول کنم و در مسائل جدی‌تر ترجیح میدم از عقل و منطقم استفاده کنم..

 

[incognito]

نه ما بهشون نمیگیم غلط.
این ک باهم تناقض دارن نشون میده که یه جای کار می لنگه.
یا منبع دینی باید بررسی بشه (ممکنه معتبر نباشه، ممکنه جدیثی باشه ک از معصوم نباشه، ممکنه برداشت غلط بقیه باشه) یا اینکه علم یه جاش مشکل داره (یا از نظر کلیتی، یا برداشت افراد یا به روز نبودن ما)

یعنی انقدر تعصبات فکری شما عجیبه که..!
اصلا نمیگید دین شاید ی جاش مشکل داشته باشه اما خیلی راحت احتمالا علم مشکل داره!
اگه هم چیز غیرطبیعی تو دین بود بخاطر ماهیت دین که نیست نقل کنندش اشتباه کرده.کج فهمی ما بوده,...

+خیلی خودمو کنترل کردم تو این بحث شرکت نکنم.

 

[Zetsubou Shinji]

چرا؟ چون وقتی پذیرفتم که دین حقه و از طرف خداس، پس احمقانه است که بعدش بیام بگم ممکنه دین اشتباه کرده باشه. خدا که اشتباه نمیکنه=|
.

اینطوری که هر ادعایی رو میشه نقض ناشدنی تصور کرد ((((:
خیلی سادست! میایم یه نظریه رو با "غیر تجربی بودن" و این حرفا دسترس ناپذیر نشون میدیم، صدقش رو فرض میگیریم، بعدا اگه هر شواهد تجربی یا دلیلی علیهش پیدا شد، به راحتی قبولش نمیکنیم و با یه تفکر پارانویایی، به هرچیزی ربطش میدیم غیر از اینکه واقعی باشه و نظریه مونو نقض کنه!
درست عین زمین تخت گراها. اونائم اتفاقا به احادیثی اتکا میکنن و بعد حاضرن انقرضا دایناسورها، نظریه گرانش، عکس های کره زمین و همه اینارو ربط بدن به توطئه کله کروی ها(!)، اما به جاش حاضرن انتقادات وارد به نظریشونو با مبهم گویی های بی معنی ای مثل اثر پک کمن جواب بدن!

 

[Radikal]

دین تجربی نیست، درسته، ولی چرا دین اسلام آری دین مسیحیت نه؟!
یا اصلا مثال غیر ابراهیمیش رو بزنیم ، چرا دین اسلام آری دین جاینیسم مثلا نه؟!

میخوام برام بگید الان بنیاد های بحثتون برای تشخیص درست و غلط چه چیزیه؟!

اگر با تحقیق به دین اسلام(یا هر دین دیگه ای) رسیدید، خب بگید اساستون برای بررسی درست و غلطش چی بوده اگر پایه ی تجربی نبوده؟؟!

 

[Zetsubou Shinji]

چ ربطی داشت؟ اصلا شما اصل حرفو دقت نمیکنین=)
عاخه خودتون ک عاقلید بیاین بگین دین تجربیه یا نه؟ خو معلومه ک نیست و هر عقل سلیمی هم همینو میگه
اما معنیش این نیست که غیرقابل دسترس باشه.
دین با تجربه ثابت نمیشه اما با عقل، فلسفه و بررسی تاریخ ثابت میشه.
همونطورم ک گفتم دین و علم هیچ وقت تناقض بزرگی باهم نداشتن و اگه هم داشتن، یه مشکلی اون وسط بوده. یا تو فهم دین اشباه شده یا علمی که به دست اومده اشتباهه و علم اصلی اینو نمیگه.
ما هم تا زمانی که از چیزی مطمئن نشیم نقضش نمیکنیم و اعلام مخالفت نمیکنیم.
مثلا علم راجع به موجودات فرا زمینی در حال حاضر اطلاعات زیادی نداره. واسه همین اگه یه روز بیاد بگه اینا وجود ندارن، من نمیگم اشباه میگه یا درست. صبر میکنم تا اطلاعات بیشتر شه.
چون حتی ممکنه منظور دین از موجودات فرازمینی اونی ک علم میگه نباشه

اتفاقا بهترین مثال بود برای رویکرد شما، و همین پستتون هم اثبات همین موضوعه!
یا علم غلط بوده یا تفسیرمون از دین، اما دین نقض ناشدنیه. فقط اثبات شدنیه یا در بدبینانه ترین حالت، نمیشه حکمی دربارش داد(در حالی که این همه تحقیقات ممکنه غلط باشن، محاله که یک کتاب 1400 ساله چیز اشتباهی توش باشه و فقط ناشی از فهم بد ماست! اصلا اگه فهممون از این کتاب میتونه غلط باشه، شما چطور بدون بررسی دقیق از محتواش میگید درسته؟! شاید تفسیر شما هم که باعث شده به درست بودنش فکر کنید، غلط باشه!)
همونطور که برای زمین تخت گراهائم نظریشون علاوه بر پشتیبانی توسط متون دینی، به هیچ شکلی نقض شدنی نیست. تمام شواهد مخالف، محصول دسیسه یا بد فهمین.

هم تاریخ بر اساس بررسی منابع و آثار باستانیه(یعنی تجربی!)، هم فلسفه رویکردهای تجربه گرایانه داره، هم عقل نتیجه گیری هاشو بر اساس نظام مند کردن داده های تجربی میگیره.

 

[THG]

البته من فقط از نظر دینیش گفتم... کاری به علمی نداشتم !

خب درست ولی من تو مثالم از عمد گفتم که نفر دوم باورش بر اساس دین نیست
منظورم اینه که من به رقابت بین دین ها کاری ندارم و اینکه کیفیت مدرکی که بر اساسش یه باور شکل میگیره و اینکه چطور یه نفر به یه باور خاص میرسه برام مهمه

 

[^N^]

.

 

[THG]

میدونی اینجا میشه به این اشاره کرد که بهتره مرزه بینه دین و علمو حفظ کنیم... اون فرد هم اگه با استفاده از مدارک روز دنیا به این نتیجه رسیده حرفش صحیحه و قبول کردنش درست و دیگه نیازی به بررسی دین هم نیس...

یعنی اگه من با بررسی مدارک علمی به این نتیجه برسم که حیات فقط توی زمین وجود داره, حرف منو صحیح میدونی و به روایات دینی نگاه نمیکنی؟

 

[maleck :)]

(ممکنه معتبر نباشه، ممکنه جدیثی باشه ک از معصوم نباشه، ممکنه برداشت غلط بقیه باشه)
.

آفرین!
حالا این اعتبار رو از کجا میشه مشخص کرد؟
اعتبار علم مشخصه چیه، اعتبار دین از کجاست؟ ما چطور میتونیم بهش اعتماد کنیم؟

 

[maleck :)]

اخیرا سازمان غیرانتفاعی METI (پیام‌رسانی به هوش فرازمینی) همایشی را در موزه «شهر علم و فناوری» پاریس برگزار کرد. در این گردهمایی بیش از 60 دانشمند که درباره امکان ارتباط با موجودات فضایی هوشمند تحقیق می‌کنند، حضور داشتند. آن‌ها که روی موضوعی تحت عنوان «سکوت بزرگ» بحث می‌کردند (چرایی عدم ارتباط فرازمینی ها با ما)، فرضیه‌ای موسوم به باغ وحش کیهانی را مورد بررسی قرار دادند.

نخستین بار، در دهه 70 میلادی بود که فرضیه باغ وحش کیهانی مطرح شد؛ با این توضیح که زمین به عنوان یک سیاره، تحت نظر کسانی است که عمدا خود را از دید بشر پنهان می‌کنند و در واقع، نگهبانان این باغ وحش کیهانی هستند!

به گفته‌ی «فلورنس رولن-سرسو» دانشیار موزه ملی تاریخ طبیعی پاریس و یکی از شرکت‌کنندگان در این همایش:اگر شما در تلاش برای درک بهتر جهان هستی باشید؛ مطرح کردن این سوال که آیا ما تنهاییم یا خیر، اجتناب ناپذیر است.

اینکه از بین میلیاردها سیاره‌ موجود در کهکشان ما، زمین تنها سیاره تکامل یافته برای میزبانی از حیات باشد؛ محتمل به نظر نمی‌رسد. اما اگر بیگانگان هوشمند در آن بیرون حضور دارند، دقیقا کجا هستند و چرا ما تاکنون موفق به یافتن آن‌ها نشده‌ایم؟

این معمایی بود که در سال 1950، توسط یک فیزیکدان ایتالیایی به نام «انریکو فرمی» مطرح شد و حالا با نام پارادوکس فرمی (Fermi’s Paradox) شناخته می‌شود. معمایی که امروزه هم ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده است. البته فرمی آن‌قدر عمر نکرد که شواهدی از کشف نخستین سیاره فراخورشیدی را مشاهده کند؛ زیرا این دستاورد به چند دهه پس از مرگ او مربوط می‌شد.

تلسکوپ فضایی کپلر ناسا از سال 2014، وجود صدها جهان دوردست را ثابت کرده است و یافته‌های آن، به احتمال وجود 2300 سیاره دیگر هم اشاره دارند. البته با وجود اینکه از دوران زندگی فرمی تا به امروز، این تعداد سیاره فراخورشیدی شناسایی شده؛ هنوز ما ذره‌ای به ارتباط با دنیاهای بیگانه نزدیک‌تر نشده‌ایم.

اسارت در باغ وحش کیهانی بیگانگان؟

یک تفسیر در همایش پاریس، این بود که فرازمینی های هوشمند از وجود سیاره زمین آگاهند و در حال تماشای ساکنان آن هستند؛ همان‌طور که ما از یک باغ وحش بازدید می‌کنیم. رئیس METI «داگلاس واکوچ» در‌این‌باره می‌گوید:اگر واقعا چنین چیزی صحت داشته باشد، بشر باید تلاش مضاعفی به خرج دهد و پیام‌هایی را ایجاد کند که به این اصطلاحا نگهبان‌ها برسند؛ تا نشان دهیم که ما هم موجودات هوشمندی هستیم. به عنوان مثال اگر یک گورخر در اسارت، ناگهان توانایی خود در شناسایی الگویی از اعداد اول را نشان دهد؛ لازم است که ما در درک خود از این حیوان، بازنگری کرده و واکنشی نشان بدهیم.

اما اگر زمین بخشی از باغ وحش عظیم فضایی ها نباشد چه؟ آیا ممکن است که آن‌ها ما را پس از تکامل، قرنطینه کرده و از همسایگان کیهانی‌مان جدا کرده باشند؟ ژان-پیر روسپار که به عنوان مدیر افتخاری موسسه کشاورزی INRA در این همایش حاضر بود گفت:چه بسا فرازمینی ها به شکلی فعالانه‌، بشر را از ایجاد ارتباط با دنیاهای دیگر بازمی‌دارند؛ آن هم تنها برای صلاح خودمان. شاید تماس برقرار کردن با بیگانگان، برای تمدن و فرهنگ ساکنان زمین، مخرب باشد.

ممکن است دلیل نیافتن اثری از موجودات فضایی، این باشد که آن‌ها در سیاراتی ابرزمین با جاذبه بسیار شدید یا زیر لایه‌ای از یخ گیر افتاده‌اند. شاید هم تمدن پیشرفته‌ی فرازمینی ها با بلعیدن منابع طبیعی سیاره‌شان، موجب نابودی و مرگ آن‌ها شده است؛ سرنوشتی که می‌تواند در انتظار ساکنان زمین هم باشد.

با تمام این تفاسیر، احتمالا برای شنیدن صدای بیگانگان، تنها باید آرامش و صبر پیشه کنیم. زیرا عمر زمین به حدود 4.6 میلیارد سال می‌رسد؛ در حالی که تحقیقات روی دنیاهای بیگانه کمتر از 100 سال است که جریان دارد.
شما چی فکر میکنید؟

بحث جالبیه. یه چیزی تو مایه های داستان "ارابه خدایان" ـه.
ولی جوابش چه تاثیری تو زندگی ما داره؟
خرسی که تو باغ وحشه، قبلن تو طبیعت بوده و درکی ازون داره. اگر تو باغ وحش هم متولد شده باشه باز تفاوت طبیعت و باغ وحش رو درک میکنه. اما ما چی؟ زاده این باغ وحشیم و بزرگ شده توش و هیچ درک و شهودی از طبیعت دورمون نداریم. چه فرقی داره تو این قفس یا بیرون از اون باشیم؟

 

[^N^]

.

 

[mohad_z]

برید مستند امشب منوتو، برنامه ما و فرا زمینی ها رو از سایت یا اپ‌شون نگاه کنید
به نظرم خ جالب بود