قشنگ‌ترین بیت‌هایی که شنیدید

[fatemeh.sh]

تا دست هیچ کس نرسد تا ابد به من
می خواستم که گم بشوم در حصار تو

محمدعلی بهمنی

 

[SHAMIM.J]

آن کس که میبایست با من همسفر باشد
باید کمی هم از خودم دیوانه تر باشد

#غلامرضا_طریقی

 

[aliiii9]

آخر این عشق وجنون هم به درازا نرسید
شب و بی خوابی ما هم به تمنا نرسید
گفته بودی که دلت شیفته من شده است
رفتی قصد دلت هم به تقاضا نرسید
مائده قاسمی

 

[crazygirl]

مطلب ما بی دلان از چشم بستن خواب نیست
در به روی آرزوی خام می بندیم ما

 

[صال]

هرکس ز خزانه بُرد چیزی
گفتند مبر که این گناه است
تعقیب نموده و گرفتند
دزدِ نگرفته پادشاه است

ایرج میرزا

 

[mahdi.o]

دوست دارد یار این آشفتگی

کوشش بیهوده به از خفتگی

#مولوی

 

[Mehrka]

کی به انداختن سنگ پیاپی در آب
ماه را میشود از حافظه آب گرفت...

فاضل نظری

 

[bio2]

من ایرانی ام آرمانم شهادت/تجلی هستی است جان کندن من
نه تسلیم و سازش نه تکریم و خواهش/بتازد به نیرنگ تو توسن من

سپیده کاشانی
​

 

[مُهَنّـــا]

من پر از دردم پر از دردم پر از دردم ولی
تا نگاهت میکنم انگار یادم می رود...

+نجمه زارع

 

[M R X]

ساقیا امشب صدایت با صدایم ساز نیست
یا که من بسیار مستم؛ یا تو سازت ساز نیست

 

[*Kosar*]

به جناب عشق گفتم تو بیا دوای ما باش
که به پاسخم بگفتا تو بمان و مبتلا باش

#مولانا

 

[Zahraabbasi]

تو کجایی سهراب؟
گفته بودی آب را گل نکنیم
آبی نیست که دگر گل بشود...

 

[aliiii9]

تا آینه رفتم که بگیرم
خبر از خویش
دیدم که در آن آینه هم
جز تو کسی نیست…
هوشنگ ابتهاج

 

[amnghd]

مرد دهقان به شاه کسری گفت:
« مردم از کاشتن زیان نبرند

دگران کاشتند و ما خوردیم
ما بکاریم و دیگران بخورند»

ملک الشعرای بهار

 

[Asma82.r]

اگر این بار رو در رو شوم در آینه با خود
به آهی محو خواهم کرد تنها دشمن خود را

 

[aidamj]

در رفتن جان از بدن گویند هر نوعی سخن
من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می رود

#سعدی

 

[shnava]

سیگارِ پُر دُخان و نازِ پری رُخان
این هر دو در کشاکشِ دوران کشیدنی ست...

نصرت رحمانی

 

[BGH]

من گنگ خواب دیده و عالم تمام کر
من عاجزم ز گفتن و خلق از شنیدنش
مولانا

 

[amyrsajjad]

گفته بودی که چرا محو تماشای منی / آن چنان مات که حتی مژه بر هم نزنی
مژه بر هم نزنم تا که ز دستم نرود / ناز چشم تو به قدر مژه بر هم زدنی

 

[موازی]

توسنی کردم ندانستم همی
کز کشیدن تنگ تر گردد کمند