مشاعره

[Sara.kh]

من خسته گرد عالم درمان ز کس ندیدم
تا درد عشق دیدم درمان من گرفته

مولانا

 

[azam]

همه در چشمه مهتاب غم از دل شویند
امشب ای مه تو هم از طالع من غمگینی
شهریار

 

[Sana81]

درونها تیره شد باشد که از غیب

چراغی برکند خلوت نشینی

حافظ

 

[SHAMIM.J]

یا رب این نوگل خندان ک سپردی ب منش
میسپارم ب تو از دست حسود چمنش

 

[Sana81]

شاه نشین چشم من تکیه گهخیال توست

جای دعاست شاه من بی تو مباد جای تو

حافظ

 

[Mehrka]

شاه نشین چشم من تکیه گهخیال توست

جای دعاست شاه من بی تو مباد جای تو

حافظ

ویرانه نه آنست ک جمشید بنا کرد
ویرانه نه آنست که فرهاد فرو ریخت
ویرانه دل ماست که بار هر نگه تو
صدبار بنا گشت و دگر بار فرو ریخت

 

[قاصدک آبی]

تا ابد یاد عزیزان ز دل و جان نرود

جان اگر رفت ولی خاطر خـوبان نرود

 

[Mehrka]

تا ابد یاد عزیزان ز دل و جان نرود

جان اگر رفت ولی خاطر خـوبان نرود

تا قفل قفس باز شد آن سوخته پر رفت
دلواپس ما بود وليكن به سفر رفت

 

[Sana81]

تا تو مراد من دهی کشته مرا فراق تو تا تو مراد من دهی من به خدا رسیده ام

«رهی معیری»

 

[Mehrka]

تا تو مراد من دهی کشته مرا فراق تو تا تو مراد من دهی من به خدا رسیده ام

«رهی معیری»

من اگر نیکم اگر بد تو برو خود را باش
که گناه دگری برتو نخواهند نوشت

 

[Mehrka]

ترسم ای مرگ نيايي تو و من پير شوم
انقدر زنده بمانم كه ز جان سير شوم

ماه درخشنده چو پنهان شود
شپره بازیگر میدان شود

 

[Mehrka]

در اين بهار تازه كه گل ها شكفته ان
لبخند عشق زن كه شكوفا ببينمت

تو را با غیر می بینم صدایم در نمی آید
دلم می سوزد و کاری ز دستم بر نمی آید

 

[Mehrka]

در اين دنيا كسي بي غم نباشد
اگر باشد بنی آدم نباشد

دل میرود ز دستم صاحب دلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

 

[Mehrka]

از ثبات خودم این نکته خوش آمد که به جور
در سر کوی تو از پای طلب ننشستم

من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش
هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت

 

[Mehrka]

تا ک نامی شدم از نام نبردم سودی
گر نمردم من و این گوشه گمنامی ها

الا ای پیر فرزانه مکن منعم ز میخانه
که من در ترک پیمانه دلی پیمان شکن دارم

 

[Mehrka]

ما ز بالاییم و بالا می رویم
ما ز دریاییم و دریا می رویم

ما نمی پوشیم عیب خویش اما دیگران
عیب ها دارند و از ما جمله را پوشیده اند

 

[Mehrka]

دل همچو سنگت ای دوست به آب چشم سعدی
عجب است اگر نگردد که بگردد آسیابی

یک نفر آمد صدایم کرد و رفت
در قفس بودم رهایم کرد و رفت

 

[Mehrka]

تو قلم بر حکم داور می بری
من ز دیوار تو از در می بری

یارب چه ها به سینه این خاکدان در است
کس نیست واقف این همه راز نهفته را

 

[Mehrka]

ای دوست بر جنازه دشمن چو بگذری
شادی مکن که بر تو همین ماجرا رود

‌‌ديگران را اگر از ما خبری نیست چه باک
نازنینا تو چرا بی خبر از ما شده ای

 

[Mehrka]

یافتم روشندلی از گریه های نیمه شب
خاطری چون صبح دارم از صفای نیمه شب

به صحرا بنگرم صحرا تو بينم
به دريا بنگرم دريا تو بينم