تک فرزندی ، خوب یا بد ؟

[اُمـــــــیـــــــــد :)]

به نظرتون پدیده ی تک فرزندی و کم فرزندی ک الان یه دهه است باهاش مواجهیم ، چیز خوبیه ؟ برای سلامت بچه ، برای سلامت جامعه ، اصلا برای احساسات خود پدر و مادر خوبه ؟

من خودم یه تک فرزندم ‌ . ناشکری نمی کنم ولی فک میکنم اگر خواهر و یا برادر داشتم ، حالا از یکی تا ۳ ،۴ تا ، زندگی برام بهتر بود و روابط عمومیم بهتر بود ، چون از کوچکی رقابت صحیح رو یاد می گرفتم ، همیشه محبت مامان بابام صرفا مال من نبود ،(این فی نفسه چیز بدی نیست اما ممکنه با ورود ب جامعه ، بد باشه )
غیر از اینا ، ب قول یه دوستی ، این خیلی سخته ک آدم بدونه یه احساسی وجود داره ، و خیلیها تجربه اش کردن و شما برات مثل یه غار ناشناخته میمونه .
+ این شخصی تره اما من چون تو فامیلمون دختر کم بوده ، تقریبا با روحیات دخترها آشنا نیستم ، اگر یه خواهر داشتم احتمالا موقع ازدواج یا برخورد با خانوم ها سر کار دید بهتری از جنس مخالف داشتم .
+ این ک ب قول یکی از دبیر هامون ، فرض کنید یه بچه داشته باشید و اونو بزرگ کرده باشید و الان مثلا ۲۰ سالش هست و شما پیر تر از بچه داری هستین .، ب هر دلیلی ، اون بچه بمیره ،چقدر تحمل این قضیه و این وضعیت برای پدر و مادر تک فرزند سخت تره تا کسی ک چند تا بچه دیگه هم داره ؟



شما بگید ، شما ک خواهر یا برادر داشتید آیا از وضعیتتون راضی هستید ؟ و شما هم ک مثل من تک فرزندید ، از وضعتون راضی هستین ؟

اگر کاملا شرایط بعد ازدواج دست خودتون باشه ، حاضرید چند تا بچه بزرگ کنید ؟!

 

[riant]

سلام
منم تک بچه ام. به نظر من این که راضی باشی یا نباشی کاملا به نوع شخصیت خودت بستگی داره. مثلا من آدمی ام که دوست دارم همه جا تنها برم ، گشت و گزار کنم هرجایی که دلم خواستو ، وقتی میام خونه همه جا ساکت باشه ، در آرامش کارامو بکنم ، طبیعتاً واسه من تک فرزندی خیلی خوب بوده
و خوش گذشته
اینم دوست دارم که مثلا یه داداش بزرگتر یا خواهر بزرگترم خوب میبود اگه داشتم ، ولی باز خوبیای تک بودن برای من بیشتر بوده تا داشتن خواهر یا برادر.
و البته به نوع پدر و مادر هم خیلی بستگی داره.
اگه پدر و مادر بچه رو قراره در ناز نعمت و نازنازی باز بیارن و تمام سهم محبت برای یک بچه باشه واقعا خب بچه ضرر میکنه این وسط. ولی واقعا من این شکلی نبوده ، اصلا کاری به کارم نداشتن و نازنازی نبودم و ازین جهت خب خوب بوده بازم واسم ، چون از ابتدا همیشه مستقل بودم و وابستگی عاطفی هم هرگز نداشتم.
من خودم در آینده اگه پتانسیل داشته باشم که دوتا بچه دوست دارم چونکه کلا معتقدم کم پیش میاد شرایط مث خودم بشه و بتونم تک بچه ی خوبی تحویل جامعه بدم. راستش تک بچه بزرگ کردن مسئولیت زیادی داره یه جورایی دو تا رو ترجیح میدم و اینا

 

[forest]

به نظرم دوقلو بودن بهترین حالته من یه خواهر دوقلو دارم و اون منو بهتر از هرکسی حتی مادرم میشناسه

 

[mhs.1d]

هیچوقت درک نکردم اونایی که ازم میپرسن تک‌فرزندی خوبه یا بد؟ : ))
و هیچوقت جواب دقیقی نداشتم براش
تک فرزند بودن چیز عجیبی نیست
انگار از یکی بپرسید اینکه بال نداری خوبه یا بد؟
هم پوئن مثبت داره هم منفی
یه جاها راضی‌ای یه جا ناراضی
دقیقا عین وقتی که خواهر برادر هم داشته باشی
من از وضعیتی که دارم راضیم چون نمیتونم تغییرش بدم

+ این ک ب قول یکی از دبیر هامون ، فرض کنید یه بچه داشته باشید و اونو بزرگ کرده باشید و الان مثلا ۲۰ سالش هست و شما پیر تر از بچه داری هستین .، ب هر دلیلی ، اون بچه بمیره ،چقدر تحمل این قضیه و این وضعیت برای پدر و مادر تک فرزند سخت تره تا کسی ک چند تا بچه دیگه هم داره ؟

و خب تنفر خودمو از این قسمت بحث که خیلیا میگن اعلام میکنم : ))
بچه یه جنس نیست که زیاد داشته باشی تا اگه یکی مُرد اون یکی زنده باشه!
فوقش اون خانواده میتونن یه بچه از پرورشگاه بیارن

 

[ɐudɐrgnilɐ⋊.∀]

به نظر من باید حدود تعیین بشه باید توانایی تربیتی اون رو داشته باشن و از عهده وضعیت مالی اونا بر بیان!
تک فرزندی به طور کلی خوب نیست ولی خونواده ها نباید جوگیر بشن یهو خواب 7 فرزند با نام های شنبه و .. و پنجشنبه!
خونواده های کمتر از 3میلیون حقوق تک فرزندی مناسب هست و 6میلیون دو فرزندی و بالای 9 میلیون سه فرزندی!

 

[اُمـــــــیـــــــــد :)]

به نظر من باید حدود تعیین بشه باید توانایی تربیتی اون رو داشته باشن و از عهده وضعیت مالی اونا بر بیان!
تک فرزندی به طور کلی خوب نیست ولی خونواده ها نباید جوگیر بشن یهو خواب 7 فرزند با نام های شنبه و .. و پنجشنبه!
خونواده های کمتر از 3میلیون حقوق تک فرزندی مناسب هست و 6میلیون دو فرزندی و بالای 9 میلیون سه فرزندی!

وجدانا یارانه یا سهام عدالت نیست ک بر اساس درآمد خانواده تقسیم بشه ! مگه بچه فقط اقتصادی هست ؟ مثلا من در آمدم ماهی ۲۰ ملیونه ولی وقتی برای موندن تو خونه ندارم ، حق دارم بچه داشته باشم ؟ بار روانیش هم هست ، اما ممکنه کسی باشه با پراید و امکانات کم ، بچه هایی با تربیت بالا بزرگ کنه ،

با قسمت اول بحثتون موافقم ، یه بده بستونه ، یه اپشن هست ، مزیت ها و بدی هایی داره ، و دست خودت هم نیست ،
مثلا من یادمه تو سال کنکور دوستان میگفتن خوش ب حالت ، میان دنبالت زودتر درس بخوانی ، منم میگفتم خوب موقع های تنهایی من ک شما توی خونه نیستید ، بالاخره ، بدی داره خوبی هم داره .

و خب تنفر خودمو از این قسمت بحث که خیلیا میگن اعلام میکنم : ))
بچه یه جنس نیست که زیاد داشته باشی تا اگه یکی مُرد اون یکی زنده باشه!
فوقش اون خانواده میتونن یه بچه از پرورشگاه بیارن

یه پدر و مادر حدودا ۶۰ ساله بچه از پرورشگاه بیارن ؟! تا بزرگ شه خودشون فوت میشن ...
درسته ، بچه جنس نیست ، اما محبت ها ... تقسیم میشه . شما فرض کن یه دوست بیشتر نداشته باشی ، اگه اون دوست ولت کنه ، تنها میشی، اما اگه سه تا دوست صمیمی داشته باشی ، اون یکی رفت ناراحت میشی اما وقتتو با بقیه میگذرونی ، درسته غم از دست دادن بچه با دوست خیلی فرق میکنه ، اما اونی ک چن تا بچه داره راحت تر تسکین پیدا می کنه ...
حالا ایشالله خدا چنین غمی رو نصیب هیچکس نکنه

 

[hanita.ard]

من تک فرزندم خب این ب نظرم ی موضوع مرتبط با روحیات هر شخصه
مثلا من عمرا اگه بتونم یه خواهر رو تحمل کنم
کوچیک تر باشع ک دیگه بدتر
ولی با برادر بزرگتر مشکلی ندارم
از اون جایی هم ک من عاشق مهمونی های فامیلی هستم خب در اینده ممکنه برام مشکل پیش بیاد
ولی خب من عاشق تنهایی و ارامشم هستم
پس دقیقا نمیتونم بگم خوبه یا بد
ولی در حال حاضر از تک بودن راضیم
هرچند دوست نداشتم تک باشم

 

[ɐudɐrgnilɐ⋊.∀]

وجدانا یارانه یا سهام عدالت نیست ک بر اساس درآمد خانواده تقسیم بشه ! مگه بچه فقط اقتصادی هست ؟ مثلا من در آمدم ماهی ۲۰ ملیونه ولی وقتی برای موندن تو خونه ندارم ، حق دارم بچه داشته باشم ؟ بار روانیش هم هست ، اما ممکنه کسی باشه با پراید و امکانات کم ، بچه هایی با تربیت بالا بزرگ کنه ،

نه ولی یکی از معیار های خونواده ها به نظر من مسئله اقتصادیش هست!
من که نگفتم یارانه هست!
من گفتم عین آفریقای مرکزی خیلی ها خواب میبینند و بعد آینده شون رو به امون خدا ول میکنند!
باید توانایی مالی خانواده در اولویت قرار بگیره!
همه دوست دارن 8 یا 9 تا فرزند داشته باشند ولی ارتش گوگوریو نیست که باید سبک سنگین کنند حوب!
به نظر من فقط از دیدگاه تعدد بحث کنیم تک فرزندی اصلا چیز خوبی نیست و حداقل دو فرزندی بهتره ولی این که خیلی از خونواده ها یک فرزند دارند هم جای سرزنش ندارند!
در ضمن پرورش کودک فقط به تربیت خلاصه نمیشه!
حالا در مورد خودت بحث کنی میفهمی دارم چی میگم!
اگه تو خودت به کلاس های استعداد های درخشان نمیرفتی هرگز سر از این سایت در نمیاووردی!

 

[اُمـــــــیـــــــــد :)]

نه ولی یکی از معیار های خونواده ها به نظر من مسئله اقتصادیش هست!
من که نگفتم یارانه هست!
من گفتم عین آفریقای مرکزی خیلی ها خواب میبینند و بعد آینده شون رو به امون خدا ول میکنند!
باید توانایی مالی خانواده در اولویت قرار بگیره!
همه دوست دارن 8 یا 9 تا فرزند داشته باشند ولی ارتش گوگوریو نیست که باید سبک سنگین کنند حوب!
به نظر من فقط از دیدگاه تعدد بحث کنیم تک فرزندی اصلا چیز خوبی نیست و حداقل دو فرزندی بهتره ولی این که خیلی از خونواده ها یک فرزند دارند هم جای سرزنش ندارند!
در ضمن پرورش کودک فقط به تربیت خلاصه نمیشه!
حالا در مورد خودت بحث کنی میفهمی دارم چی میگم!
اگه تو خودت به کلاس های استعداد های درخشان نمیرفتی هرگز سر از این سایت در نمیاووردی!

من کلاس های تقویتی داخل مدرسه رو صرفا رفتم ،مدرسه ام هم یه مدرسه دولتی بود. من یه تیزهوشانی واقعی بودم خدا رو شکر و از این سمپادی تزریقی ها نبودم ، درسم خوب بود .
ببینید من نگفتم ۹ بچه ، اون میشه ارتش و شبها باید حضور غیاب کنی ، من میگم یکی و حتی دوتا خیلی خوب نیست .
چیزی ک من گفتم اینه ک سهمیه بندی تعداد بچه بر اساس درآمد درست نیست،یه خانواده درآمد آن چنانی نداره ، اما خرج کن هم نیست ، دنبال خریدن غذاهای آن چنانی و لباس های مارک هم نیست ، میتونه بیشتر بچه داشته باشه . اما یه خانواده درآمدش هم زیاده ، اما بیشترش صرف عملهای زیبایی خانوم و کت و شلوار های آن چنانی آقا و مهمونی های پرزرق و برق میشه، خوب اینها نمیتونند خیلی ب بچه دار شدن و تربیت یه آدم پر خرج دیگه مثل خودشون فکر کنند.

 

[Nemesys]

من بچه اول خونواده ام و یه برادر و یه خواهر دارم. پس یعنی هم تک فرزندی رو تجربه کردم، هم خواهر داشتن و هم برادر داشتن.
قبل از شروع بگم. برادر کوچیکتر، افتضاحه... تجسم ظاهری شیطان رجیمه و خواهر کوچیکتر بهترین فرشته توی کل دنیاس
بنظر من تک فرزندی زمانی عالیه که والدینت برای وقت گذروندن باهات وقت داشته باشن، وگرنه میشی یه آدم تنها که نمیتونه تو اجتماع خوب ارتباط برقرار کنه.
بنظر من بهترین سیستم فرزندان خانواده برادر بزرگتر و خواهر کوچیکتره (بدون سرخری به اسم داداش وسطی). پس شما پدر و مادرای آینده برنامه تونو تنظیم کنین.

پ.ن. امیدوارم داداش وسطیای سایت دلخور نشن. داداش من رسما یه هیولاس که 12 ساله زندگیمو سیاه کرده. به خودتون نگیرین...

 

[hanita.ard]

من بچه اول خونواده ام و یه برادر و یه خواهر دارم. پس یعنی هم تک فرزندی رو تجربه کردم، هم خواهر داشتن و هم برادر داشتن.
قبل از شروع بگم. برادر کوچیکتر، افتضاحه... تجسم ظاهری شیطان رجیمه و خواهر کوچیکتر بهترین فرشته توی کل دنیاس
بنظر من تک فرزندی زمانی عالیه که والدینت برای وقت گذروندن باهات وقت داشته باشن، وگرنه میشی یه آدم تنها که نمیتونه تو اجتماع خوب ارتباط برقرار کنه.
بنظر من بهترین سیستم فرزندان خانواده برادر بزرگتر و خواهر کوچیکتره (بدون سرخری به اسم داداش وسطی). پس شما پدر و مادرای آینده برنامه تونو تنظیم کنین.

پ.ن. امیدوارم داداش وسطیای سایت دلخور نشن. داداش من رسما یه هیولاس که 12 ساله زندگیمو سیاه کرده. به خودتون نگیرین...

با اینکه میگید تک فرزند ها میشن ادمای تنها ک نمیتونن با اجتماع رابطه خوبی داشته باشن کاااملا مخالفم
من تک فرزندم و پدر و مادرم از بچگی هردو شاغل بودن پس من تای سنی توی مهد بودم بعدشم خودم خونه تنها بودم گه گاهی هم پرستار داشتم
ولی من یه ادم با روابط اجتماعی خیل خیلی بالا هستم ک با هر شخصی تو هر سن و شرایطی ارتباط برقرار میکنم
اما ب خاطر تنها بودنم هم یاد گرفتم ک چجوری تنها وقت بگذرونم و لذت ببرم از ارامش و سکوت و تنهایی
در ضمن من اصلا بچه ارومی هم نیستم اتفاقا خیلی هم شیطونم پس با این قسمت حرفتون مخال در مورد بقیش هم نظری ندارم @Nemesys

 

[اُمـــــــیـــــــــد :)]

با اینکه میگید تک فرزند ها میشن ادمای تنها ک نمیتونن با اجتماع رابطه خوبی داشته باشن کاااملا مخالفم
من تک فرزندم و پدر و مادرم از بچگی هردو شاغل بودن پس من تای سنی توی مهد بودم بعدشم خودم خونه تنها بودم گه گاهی هم پرستار داشتم
ولی من یه ادم با روابط اجتماعی خیل خیلی بالا هستم ک با هر شخصی تو هر سن و شرایطی ارتباط برقرار میکنم
اما ب خاطر تنها بودنم هم یاد گرفتم ک چجوری تنها وقت بگذرونم و لذت ببرم از ارامش و سکوت و تنهایی
در ضمن من اصلا بچه ارومی هم نیستم اتفاقا خیلی هم شیطونم پس با این قسمت حرفتون مخال در مورد بقیش هم نظری ندارم @Nemesys

تایید میکنم ک خودم هم قبلا خیلی اجتماعی بودم .
ببینید تک فرزندی تا اونجایی ک من دیدم این اتفاق رو داره .
فردی ک تک فرزنده ، برای در اوردن خودش از تهایی دو تا کار میکنه ، یا منزوی و گوشه گیر میشه ب طور افراطی ، یا هم ب شدت دنبال دوستاشه و اجتماعی میشه.

 

[hanita.ard]

تایید میکنم ک خودم هم قبلا خیلی اجتماعی بودم .
ببینید تک فرزندی تا اونجایی ک من دیدم این اتفاق رو داره .
فردی ک تک فرزنده ، برای در اوردن خودش از تهایی دو تا کار میکنه ، یا منزوی و گوشه گیر میشه ب طور افراطی ، یا هم ب شدت دنبال دوستاشه و اجتماعی میشه.

خب حرفتون درسته امکان منزوی شدن خیلی خیلی زیاده
ولی من به جز اجتماعی بودنم
خیلی راحت با تنهایی کنار میام
یعنی حتی اگه یک هفته هیچکس هیچ بنی بشری دورم نباشه مت بازم مشکلی ندارم و از تنهاییم لذت میبرم این میشه ی پوئن مثبت ک هم اجتماعی باشم هم بتونم تنها باشم
پس بازم اون جمله به شدت اجتماعی ناقصه
ب شدت اجتماعی ک میتونه در نواقع لزوم تنها باشه درست تره

 

[اُمـــــــیـــــــــد :)]

خب حرفتون درسته امکان منزوی شدن خیلی خیلی زیاده
ولی من به جز اجتماعی بودنم
خیلی راحت با تنهایی کنار میام
یعنی حتی اگه یک هفته هیچکس هیچ بنی بشری دورم نباشه مت بازم مشکلی ندارم و از تنهاییم لذت میبرم این میشه ی پوئن مثبت ک هم اجتماعی باشم هم بتونم تنها باشم
پس بازم اون جمله به شدت اجتماعی ناقصه
ب شدت اجتماعی ک میتونه در نواقع لزوم تنها باشه درست تره

من خودمو می بینم و چند تای دیگه .
خودم زیادی اجتماعی بودم ، اما چون تو یه برهه ای از زمان از دوستان ضربه های بدی خوردم ، تنها شدم ، و افتادم رو دور انزوا . عاشق موندن تو خونه شدم و گریزان از جمع های واقعی .

امیدوارم بتونم کاری کنم تا بتونم هر دو جنبه رو داشته باشم .

 

[فاطیما]

خب تک فرزندی بودن بستگی به شرایط هر خانواده داره...سطح مالی،میزان زمانی که میتونن برای خانواده ـشون صرف کنن،روحیات و شخصیت و ...

به طور کلی،تک فرزند ها با درصد بالایی ممکنه که لوس بار بیان چون پدر و مادر خیلی بهش توجه میکنه و اصطلاحا هرچی میگه،میگن چشم .... و وقتی به طور رسمی وارد اجتماع میشن و میبینن که اجتماع مطابق میلشون رفتار نمیکنه،خیلی امکان سر خورده شدن و منزوی شدنشون هست...
البته این وسط هستن تک فرزند هایی که درست تربیت میشن...پدر و مادر لوسشون نمیکنن و موقع ورود به اجتماع هم با مشکلی رو به رو نیستن...

من به شخصه یه خواهر بزرگتر دارم...و خیلی هم دوستشون دارم و باهاشون صمیمی هستم...از وضعیت کنونی ام راضیم فقط اگه یه برادر بزرگتر هم داشتم خیلی بهتر میشد...
خواهر یا برادر بزرگتر داشتن باعث میشه که خیلی جاها رو کمکت کنن که اشتباه نری،خیلی از موانعی که خودشون باهاش رو به رو بودن رو بهت نشون میدن و در کل،تجربیاتشون رو در اختیارت میذارن تا حداقل اشتباهای اونا رو تکرار نکنی و فرصت انجام کلی اشتباه جدید تر رو داشته باشی

خودم به شخصه 3 تا 4 تا بچه رو دوست میدارم! :)

 

[mohad_z]

عرضم به حضورتون که من ۱۳ سال تک بچه بودم و درسته الان یه وقتایی از دست خواهرم دلم میخواد خودمو بکشم ولی جدا خیلی راضی‌م تک بچه نیستم!
در کل تک فرزندی خوب نیست، هر چند اون ۱۳ سال خیلی خوب بود
چون آدم هر چقدرم هم دوست داشته باشه در آینده اون دوستان و آشنایان نمی‌تونن جای خواهر/برادر آدم باشن!

 

[someon]

بنظر من داشتن خواهر برادر خیلی خوبه مخصوصا اگه شما به سنی رسیده باشید که دیگه نسبتا عاقل شده باشین (ینی مث بچه 5 ساله ها حسودی نکنید و درک کنید که اون بچه هست) و یه نی نی گیرتون بیاد خیلی خوب و شیرینه..amazing ـه هاااا

 

[dark shadow]

از یه طرف خوبه از یه طرف خوب نیست
کلن تک فرزندا خیلی تنهان.شاید اونایی ک خواهر برادر دارن بگن دارن دقمون میدن و از اینطور چیزا،اما اگر بزرگتر باشه فارغ از دق دادنا فک کنم بشه روش حساب کرد
الان من خودم تک فرزندم.خیلی وقتا میخوام با یکی حرف بزنم(ترجیحا پدر و مادر نباشه....ب هر حال همه چی مناسب گفتن ب پدر و مادر ک نیست چون ب فاصله ی سنی شون با ما خ زیاده و خواهر یا برادر بزرگتر با تفاضل سنی کمتر بیشتر میتونه ب داد آدم برسه)کسی نیست.بعد واقعا تنهاییه حس میشه ها.نگین تک فرزندا لوسن و این داستانا.من خودم ب شخصه ی قرار داد نوشتم با خودم ک هر کی بهم گفت خوش ب حالت تک فرزندی،هه چی مال توعه و تک فرزندا لوسن،فارغ از موقعیت بزنم تو دهنش.چون این شرایط برای همه ی تک فرزندا نیست.من با اینکه تک فرزند بودم هیوقت لوس بارم نیاوردن(حتی وقتایی ک زر زر کنان پیش مامانم میرفتم میگفتم فلانی عروسکمو گرفته میگف خودت برو بگیرش.سر همین قضیه کلی بچه های فامیلو کتک زده بودم حتی از خودم بزرگترا)و از اونجایی ک تو محیط بیرون هم خیلی تنها بودم،نبود کسی برای صحبت کردن و درک مسائلم واقعا اذیتم میکرده.حتی نیاز دارم ی وقتایی کسی باشه تو خونه باهاش دعوا هم بگیرم و تو سر و کلش بزنم اما نبوده.
شماهایی ک همیشه از دست خواهر برادراتون شکارین،ی دو روز نبیننشون پدرتون درمیاد.من دختر عموم همیشه ی خدا با داداشش مشکل داره و تقریبن ده سالی با هم تفاوت سنی دارن.با اینکه همیشه ی خدا دارن باهم دعوا میگیرن باز علاقه ی خواهرانشو با داد و هوارم شده نشون میده
ولی اینم بگم؛من اعصاب داشتن خواهر یا برادر کوچیکتر(مخصوصا خیلی کوچکیتر)رو اصلن ندارمنه ک کلا بد باشن ها؛نه.خوب و دوستداشتنی و حرص دادنی ان اما من اعصابشونو ندارم

 

[***Paradise]

تنهایش هست ، اما خوبیش اینه که کانون توجهی
دیگه لازم نیست مامان باباتو با کسی قسمت کنی
البته خب این توجه زیادم همیشه خوب نیست چون گاهی دیگه دست از سرت برنمیدارن سر هر چیز کوچیک حتی !
اما خب در کل بد نیست ، یه جورایی رقیب نداری !
اگه همبازی ( موقع بچگی ) و دوست خوب داشته باشی ، به نظرم بهتره ، اونم تو این روزگار

 

[Kda1998]

آخه اينم مثل مابقي مسائل زندگي،نميشه يه نسخه كلي پيچيد براي همه كه بگيم: تك فرزندي براي همه خوبه يا برعكس تعدد فرزند براي همه بهترين گزينه است...
به خيلي از مسائل بستگي داره و مهم ترينش فكر ميكنم شرايط اجتماعي و اقتصادي خانواده باشه و البته طرز فكر مادر و پدر!
شرايط اجتماعي مثل روحيات والدين،ميزان وقتي كه صرف بچه ميكنن و ... و شرايط اقتصادي هم كه معلومه خب برخلاف خرافات بچه كه به دنيا مياد با خودش هزينه زندگي رو نمياره به فكر باشيم يكم

حرفام طولاني و نامرتبط با اسم اين تاپيكه ولي اگه هدف از اين تاپيك فرهنگ سازي براي نسل بعد باشه
چند تا نكته رو در نظر بگيريم:
-اول اينكه توجه پدر و مادر مهم ترين نقش رو در تربيت فرزند داره و ابدا فرقي نميكنه يدونه باشه يا ٥ تا،منظورم مقدار توجه نيست،"كيفيت" رو ميگم؛مثلا خيلي ها گفتن تك فرزندي باعث ميشه بچه تنها بزرگ بشه و منزوي بار بياد!من كاملا مخالف اين جمله ام...در اصل دارين به فرزند دوم توهين ميكنيد و صرفا اونو وسيله اي ميدونيد كه بچه اول رو از تنهايي درمياره!كه خب ارزش انساني رو زير سوال برديد...

-دوم اينكه نياز از بچه داشتن رو درك كنيم؛چرا اولي رو آورديم و چرا نياز داريم دومي رو بياريم

-سوم توجه كنيم كه كِي بايد عضو جديد به خونه اضافه بشه؛بهترين زمان بين ٣٥-٢٠ ماهگيه بچه اوله

-چهارم
عاقا كار دارم الان انشالله يادم ميمونه بقيشو ميگم