• اگر سمپادی هستی همین الان عضو شو :
    ثبت نام عضویت

سهراب سپهری

چقدر شعر های سهراب سپهری رو دوست دارید؟


  • رای‌دهندگان
    15
  • Poll closed .

barani

کاربر نیمه‌حرفه‌ای
ارسال‌ها
222
امتیاز
3,961
نام مرکز سمپاد
فرزانگان دو ^.^
شهر
تهرانـــ
مدال المپیاد
ادبـــی
دانشگاه
امیرکبیر
رشته دانشگاه
مهندسی تکنولوژی نساجی
پاسخ : سهراب،اسطوره ي شعر نو فارسي

اکثرمون فقط با شعرای نو ـه سهراب آشناییم ولی خب غزلیاتش هم به نظرم واقعا خیلی خوبن 8-> !نظرتونُ بگین ! ;;)


بس که بی‌رنگم چو آب از هرچه بینم رنگ می‌گیرم

بی‌صدایم همچو کوه از هر ندا آهنگ می‌گیرم



روشن از سنگ حوادث شد دل من، شوری از آن یافت

چشمه‌ام، این مایه جوشش از درون سنگ می‌گیرم



انتظار آفتابم پرده بر چشم تماشا گشت

گر چو شبنم بستر از گلهای رنگارنگ می‌گیرم



خار پر، خورشید سوزان، خستگی، شنزار بی‌پایان

پای اگر گامی فراتر می‌نهم فرسنگ می‌گیرم



از نم اشکم غبار از کاروان در دست صحرا نیست

می‌روم چون کوه دامان طنین زنگ می‌گیرم

{هنوز در سفرم ... /شعرها و یادداشت های منتشرنشده از سهراب سپهری/به کوشش پریدخت سپهری}
 

mj chemist

کاربر حرفه‌ای
ارسال‌ها
451
امتیاز
717
پاسخ : سهراب،اسطوره ي شعر نو فارسي

خب بنظر من همونجور که همه میگن و از این شعر هم معلومه شعر های نو سهراب بسیار بهتر و خوش آهنگ تر و بدیع تر از شعر های کلاسیکشن!
 

قاصدک

کاربر حرفه‌ای
ارسال‌ها
539
امتیاز
3,393
نام مرکز سمپاد
فرزانگان
شهر
بیهق
پاسخ : سهراب،اسطوره ي شعر نو فارسي

من این شعر ِ سهرابُ که آخر ِ همین پست میذارمش خیلی دوست دارم ، کُلن با اکثر شعرای سهراب - در واقع ، اکثر شعرهاییش که فهمشون یا حداقل برداشت کردن ازشون ممکن باشه برام و خیلی پیچیده نباشن - احساس ِ راحتی می کنم ، خیلی دوسشون دارم ، خبر از روحیه ی لطیف و زیبای شاعر میدن !

شب سردیست و من افسرده

راه دوریست و پایی خسته

تیرگی هست و چراغی مرده

می كنم تنها از جاده عبور

دور ماندند ز من آدمها

سایه ای از سر دیوار گذشت

غمی افزود مرا بر غم ها

فكر تاریكی این ویرانی

بی خبر آمد تا باد دل من

قصه ها ساز كند پنهانی

نیست رنگی كه بگوید با من

اندكی صبر سحر نزدیك است

هر دم این بانگ برارم از دل

وای این شب چقدر تاریك است

خنده ای كو كه به دل انگیزم

قطره ای كو كه به دریا ریزم

صخره ای كو كه بدان آویزم

مثل این است كه شب نمناك است

دیگران را هم غم هست به دل

غم من لیك غمی غمناك است
 
ارسال‌ها
72
امتیاز
976
نام مرکز سمپاد
فرزانگان ٢
شهر
کرمان
سال فارغ التحصیلی
1398
پاسخ : سهراب،اسطوره ي شعر نو فارسي

زندگي رسم خوشايندي است.
زندگي بال و پري دارد با وسعت مرگ،
پرشي دارد اندازه عشق.
زندگي چيزي نيست ، که لب طاقچه عادت از ياد من و تو برود.
.......
زندگي "مجذور" آينه است.
زندگي گل به "توان" ابديت،
زندگي "ضرب" زمين در ضربان دل ما،
زندگي "هندسه" ساده و يکسان نفسهاست..
 

mehrnaz 2613

کاربر فوق‌فعال
ارسال‌ها
80
امتیاز
268
نام مرکز سمپاد
فرزانگان1
شهر
مشهد
پاسخ : سهراب،اسطوره ي شعر نو فارسي

در دلِ من چیزیست، مثلِ یک بیشه ی نور

مثلِ خواب دمِ صبح

و چنان بی تابم

که دلم می خواهد، بدوم تا تهِ دشت

بروم تا سرِ کوه

دورها آواییست که مرا می خواند...
 

:-|

کاربر حرفه‌ای
ارسال‌ها
471
امتیاز
8,069
نام مرکز سمپاد
frz1
شهر
قم
سال فارغ التحصیلی
94
رشته دانشگاه
مهندسی معماری
پاسخ : سهراب سپهری

دلم گرفته
دلم عجیب گرفته است
و هیچ چیز
نه این دقایق خوشبو که روی شاخه ی نارنج میشود خاموش
نه این صداقت حرفی
که میان سکوت دو برگ این گل شب بوست
و نه هیچ چیز
مرا از هجوم خالی اطراف نمی رهاند
و فکر میکنم
که این ترنم موزون حزن
تا به ابد
شنیده خواهد شد...

#سهراب
 

F@RN@Z

کاربر نیمه‌حرفه‌ای
ارسال‌ها
219
امتیاز
9,890
نام مرکز سمپاد
فرزانگان امین 2
شهر
اصفهان
سال فارغ التحصیلی
98
دانشگاه
اصفهان
رشته دانشگاه
زیست شناسی سلولی و مولکولی
پاسخ : سهراب سپهری

هر کجا هستم باشم، آسمان مال من است
پنجره، فکر، هوا، عشق، زمین مال من است
چه اهمیت دارد گاه اگر می رویند، قارچ های غربت؟
من نمی دانم که چرا می گویند اسب حیوان نجیبی است، کبوتر زیباست
و چرا در قفس هیچ کسی کرکس نیست
گل شبدر چه کم از لاله ی قرمز دارد؟
چشم ها را باید شست، جور دیگر باید دید
واژه ها را باید شست، واژه باید خود باد، واژه باید خود باران باشد
چتر ها را باید بست، زیر باران باید رفت
فکر را، خاطره را، زیر باران باید برد،با همه مردم شهر زیر باران باید رفت
دوست را زیر باران باید دید، عشق را زیر باران باید جست
زیر باران باید بازی کرد، چیز نوشت، حرف زد، نیلوفر کاشت
زندگی تر شدن پی در پی، زندگی آب تنی در حوضچه ی اکنون است...
 

tinaradvand

کاربر حرفه‌ای
ارسال‌ها
325
امتیاز
3,074
نام مرکز سمپاد
فرزانگان 3
شهر
تهران
مدال المپیاد
نقره دوره 11 المپیاد نجوم و اخترفیزیک
دانشگاه
شریف
رشته دانشگاه
عمران
پاسخ : سهراب سپهری

من ندیدم دو صنوبر را با هم دشمن
من ندیدم بیدی سایه اش را بفروشد به زمین
رایگان می بخشد نارون شاخه ی خود را به کلاغ
- صدای پای آب
 

tinaradvand

کاربر حرفه‌ای
ارسال‌ها
325
امتیاز
3,074
نام مرکز سمپاد
فرزانگان 3
شهر
تهران
مدال المپیاد
نقره دوره 11 المپیاد نجوم و اخترفیزیک
دانشگاه
شریف
رشته دانشگاه
عمران
پاسخ : سهراب سپهری

جنبش واژه زیست
پشت کاجستان، برف
برف، یک دسته کلاغ
جاده یعنی غربت
باد ،آواز، مسافر و کمی میل به خواب

من ، و دلتنگ و این شیشه خیس
مینویسم و فضا
می نویسم و دو دیوار و چندین گنجشک

یک نفر دلتنگ است
یک نفر می بافد
یک نفر می شمرد
یک نفر می خواند

زندگی یعنی یک سار پرید
از چه دلتنگ شدی ؟
دلخوشی ها کم نیست :مثلا این خورشید
کودک پس فردا
کفتر آن هفته


یک نفر دیشب مرد
و هنوز نان گندم خوب است
و هنوز آب می ریزد پایین اسب ها می نوشند

قطره ها در جریان
برف بر دوش سکوت
و زمان روی ستون فقرات گل یاس

امروز 15 مهر تولد سهراب سپهریه
 

:-|

کاربر حرفه‌ای
ارسال‌ها
471
امتیاز
8,069
نام مرکز سمپاد
frz1
شهر
قم
سال فارغ التحصیلی
94
رشته دانشگاه
مهندسی معماری
صدا کن مرا
صدای تو خوب است
صدای تو سبزینه ی آن گیاه عجیبی است
که در انتهای صمیمیت حزن میروید
در ابعاد این عصر خاموش
من از طعم تصنیف
در متن ادراک یک کوچه تنها ترم
بیا تا برایت بگویم چه اندازه تنهایی من بزرگ است
و تنهایی من
شبیخون حجم تورا پیش بینی نمی کرد
و خاصیت عشق این است
 

hanita.ard

کاربر خاک‌انجمن‌خورده
ارسال‌ها
1,827
امتیاز
25,855
نام مرکز سمپاد
فرزانگان
شهر
....
سال فارغ التحصیلی
99
دانشگاه
قزوین
رشته دانشگاه
شیمی محض
هیــچ‌کــس بــا مــن نیســت!

مــانــده‌ام تــا بــه چــه اندیشــه کنــم،

مــانــده‌ام در قفــس تنهــایــی!

در قفــس مــی‌خــوانــم؛

چــه غــریبــانــه شبــی‌ســت،

شــب تنهــایــی مــن . . .


عاشق این شعرم
 

:-|

کاربر حرفه‌ای
ارسال‌ها
471
امتیاز
8,069
نام مرکز سمپاد
frz1
شهر
قم
سال فارغ التحصیلی
94
رشته دانشگاه
مهندسی معماری
تنها در بي چراغي شب ها مي رفتم.
دست هايم از ياد مشعل ها تهي شده بود.
همه ستاره هايم به تاريكي رفته بود.
مشت من ساقه خشك تپش ها را مي فشرد.
لحظه ام از طنين ريزش پيوند ها پر بود.
تنها مي رفتم ،
مي شنوي ؟
تنها!!
من از شادابي باغ زمرد كودكي براه افتاده بودم.
آيينه ها انتظار تصويرم را مي كشيدند،
درها عبور غمناك مرا مي جستند.
و من مي رفتم ،
مي رفتم تا در پايان خودم فرو افتم

#سهراب
 

پرنیان.ک

کاربر خاک‌انجمن‌خورده
ارسال‌ها
2,272
امتیاز
47,370
نام مرکز سمپاد
فرزانگان
شهر
خرم آباد
سال فارغ التحصیلی
94
مرداب اتاقم کدر شده بود
و من زمزمه خون را در رگ‌هایم می‌شنیدم.
زندگی‌ام در تاریکی ژرفی می‌گذشت.
این تاریکی، طرح وجودم را روشن می‌کرد.

در باز شد
و او با فانوسش به درون وزید
زیبایی رها شده‌یی بود
و من دیده به راهش بودم
رویای بی‌شکل زندگی‌ام بود.


عطری در چشمم زمزمه کرد.
رگ‌هایم از تپش افتاد.
همه رشته‌هایی که مرا به من نشان می‌داد
در شعله فانوسش سوخت
زمان در من نمی‌گذشت.
شور برهنه‌یی بودم.

او فانوسش را به فضا آویخت.
مرا در روشن‌ها می‌جست.
تار و پود اتاقم را پیمود
و به من ره نیافت.
نسیمی شعله فانوس را نوشید.

وزشی می‌گذشت
و من در طرحی جا می‌گرفتم،
در تاریکی ژرف اتاقم پیدا می‌شدم.
پیدا، برای که؟
او دیگر نبود.
آیا با روح تاریک اتاق آمیخت؟
عطری در گرمی رگ‌هایم جابه‌جا می‌شد.
حس کردم با هستی گمشده‌اش مرا می‌نگرد
و من چه بیهوده مکان را می‌کاوم
آنی گم شده بود.
 
بالا