عقده و ایده

1. ایده

شاید سمپادیا یک ایده جدید بود. ایده ای که به جهت تک بودنش زیاد به چشم اومد و خیلی خوب تونست پیش بره. بعد از مدتی ، عده ای شروع کردند به همانند سازی ! دقیقا مثل سمپادیا فروم زدند ! بدون هیچ کار متفاوتی . خودشم نه یکی دوتا ، بلکه 4-5 تا. اوایل کار خیلی ناراحت بودم که عده ای چنین کاری می کنند اما بعدها دیدم که رفته رفته همگی سایت هایشان را بستند. شاید به خاطر این بود که می خواستند نقش اول را داشته باشند و همه چیز تحت کنترل خودشون باشه. چرا خیلی ها وقتی وارد کاری میشن دوست دارن همه کاره بشن ؟ بدون اینکه کوچکترین فعالیتی کرده باشن. ( مانند کسانی که اول روز عضویتشون توی سایت ، ایمیل میزنند که مارا مدیر کنید! )

بسیاری از جوانان عزیز این مملکت که دم از بیکاری میزنند و همه گونه ناسزا  نثار نظام دولتی می کنند ، از اون هایی هستند که انتظار دارند یک میز کار لوکس بهشون بدی و بعد یک قلم بدی دستشون بگی بشین امضا کن . هر ماه هم حقوق و مزایای مکفی دریافت رو صبح زود برن از بانک بگیرند ! کار بسیار است اما آدم کاری نداریم !

2. عقده

مدتی از فعالیت سمپادیا می گذشت که یکی از دوستان سمپادی که شخص بسیار محترمی هم بودند در حین چت با بنده ابراز لطف کردند و گفتند : میخوای سایتت رو یه روزه  نیستش کنم ؟ (هک) بنده نیز  الطاف بی کران ایشون داشت چشمم رو کور می کرد گفتم : قابل شمارو نداره !

خوب آخه آقای محترم این سایت چه بدی به شما کرده که می خوای اینکار بکنی ؟ میخوای عقده هاتو خالی کنی ؟ میخوای بگی خیلی حالیته ؟ میخوای بگی که چی ؟

*********

نوشتن این مطلب دو دلیل داشت :

1. گروه نوشت خاموش شده بود.      2 . امروز اتفاقی با یکی از دوستان ذکر خیر اون آقای محترم شد که قصد داشتند سمپادیا رو مورد لطف قرار بدن.

پ.ن :

اولین فروم های سمپادی ، سمپادیا و نودتس بودند که همزمان شروع به کار کردند. (فروم کشوری)

19 نظر

اضافه کردن نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *